Week 6: Khayelitsha & Kirstenbosch

Maandagochtend zijnSuus en ikweer opnieuw naar het Department of Home Affairs geweest voor ons visum. En het is verlengd, we mogen blijven! Gelukkig ging het vandaag wat sneller dan de vorige keer. Woensdagavond zouden we weer een nieuwe auto krijgen. Maar 's avonds om 21.00 uur was er nog steeds geen auto te bekennen. Wij bellen, krijgen we een smoesje te horen, maar volgens mij waren ze ons gewoon weer vergeten! Maar morgen zouden we hem zeker krijgen. Gelukkig bleek het dit keer wel waarheid te zijn, maar nu hadden ze een verkeerde auto bij! Maargoed wij wilde toch echt een auto hebben, dus dan deze maar. Diezelfde avond zijn we naar Camps Bay gereden om na de stage even lekker uit te waaien op het strand. Op de terugweg horen we ineens een rare piep en ineens staat de auto weer stil! Het zal toch niet waar zijn...Het leek wel of het ons niet gegund was. We kregen de auto niet aan de praat, hadden niet genoeg geld bij voor de taxi en amper genoeg beltegoed! Uiteindelijk na ongeveer 20 minuten stil te hebben gestaan, lukte het ineens om de auto weer aan de praat te krijgen. We weten nog steeds niet wat het nu was, maar waarschijnlijk stond het alarm nog op een verkeerde stand. We hebben namelijk zo'n oude auto die een choke heeft en daarnaast nog verschillende knopjes die je moet indrukken voordat je hem kan starten. Gelukkig zijn we die avond heelhuids thuisgekomen en hebben we meteen een les geleerd dat we altijd wat geld voor de taxi meemoeten nemen en beltegoed voor noodgevallen!

Voor vrijdag op zaterdagnacht stond een overnachting in de grootste township van Zuid Afrika, Khayelitsha, op het programma. In Kaapstad wonen ongeveer 3 miljoen mensen waarvan er ruim 2 miljoen in een township wonen. Deze bestaan voornamelijk uit huisjes van golfplaten, hout en ander bij elkaar geraapt materiaal, maar soms ook gewoon uit stenen huizen. Van te voren kregen we allemaal cowboy en indianen verhalen te horen over verkrachtingen, overvallen, moorden, luizen en andere enge beesten. Wij vonden toch echt dat we dat zelf moesten gaan ondervinden en hebben toch doorgezet! Vrijdagavond werden we opgehaald door de man van Vicky. Zij is de eigenaresse van Vicky's Bed and Breakfast. Het was erg apart om daar als blanke in een township te komen. We zaten in sectie C. Een redelijk goed en veilig gedeelte van de township. Iedereen in dit gedeelte heeft elektriciteit en de meeste mensen hebben ook zelf water of delen dit met de buren. Het huis waar we terecht kwamen was naar de maatstaven erg groot en schoon, maar deze mensen hebben dan ook een inkomen met hun B&B. We kregen er eten en werden 's avonds door de kinderen met zang en dans vermaakt. De volgende ochtend kregen we een soort brinta pap, die ik als enige wel lekker vond. Daarna hebben we samen met Vicky een wandeling gemaakt door de township. Erg indrukwekkend, wederom besef je weer hoe goed je het eigenlijk wel niet hebt. Je zou zo al je geld aan deze mensen willen geven, maar helaas schieten zij daar ook niks mee op. Dit is nou eenmaal hun leven en ze weten niet beter. Na deze tour hebben we ook nog een korte tour met de auto gehad en zijn we naar een opvangproject voor weeskinderen geweest. Eenmaal weer thuis in het appartement waren Suus en ik er allebei stil van. Die middag zijn we weer met z'n alle naar het strand van Camps Bay geweest om daar nog eens na te genieten van dit indrukwekkende avontuur. 's Avonds zijn er een aantal mensen komen eten en zijn we op stap geweest in Long street.

Zondag stond het summer sunset concert van Goldfish op het programma. De summer sunset concerts in Kirstenbosch zijn erg geliefd bij zowel de lokale bevolking als de toeristen. Iedereen neemt een koelbox met lekkere hapjes en drankjes mee en gaat samen met vrienden, familie of andere bekenden genieten van de muziek. De concerten vinden plaats in de Botanische tuinen van Kirstenbosch. Een super mooie groene, kleurrijke omgeving. Ik wil hier zeker nog een keer naar toe, maar dan om gewoon door de tuinen te wandelen. Het concert was ook echt super leuk. Goldfish is een populaire Afrikaanse band. Het is een soort jazz in combinatie met club-achtige stijl. En op deze manier komt er ook weer een einde aan mijn zesde week in Kaapstad.

Week 4 en 5

Ik begin ondertussen al een beetje in een vast ritme te komen. Vroeg opstaan, stage daarna na de winkel, koken en slapen. Althans zo verliepen mijn eerste paar stage dagen. De lange dagen op kantoor zitten zijn wat dat betreft best vermoeiend. Maar ik heb al van andere studenten gehoord dat we niet de enige zijn. We spreken dan ook regelmatig met Annemiek en Mandy af om omstebeurt bij elkaar te eten, wat erg gezellig is.

Ook zijn we deze week naar het Department of Home Affairs geweest om ons visum te verlengen. Het is maar goed dat ik mijn horloge vergeten was en ze daar geen klok hebben hangen. Wat een tempo hebben die mensen zeg! Alles gaat er op het dooie gemakje en als het vandaag niet komt dan morgen wel! Welja alsof ik uren de tijd heb en hier voor mijn lol sta! Gelukkig had ik een boekje meegenomen en kon ik wat gaan lezen waardoor de tijd iets sneller ging. Eindelijk waren we aan de beurt, papieren ingeleverd, betaald en toen werd ons medegedeeld dat we over twee weken mochten terug komen (Ik verheug me er nu al op). In de tussentijd zou de aanvraag bekeken en beoordeeld worden.

Op vrijdagavond zijn we samen met Mandy en Annemiek op stap geweest in Camps Bay. We hebben eerst weer genoten van een overheerlijke maaltijd in een visrestaurant om vervolgens het nachtleven in Camps te ondervinden. Het is hier echt zien en gezien worden, dat merk je aan de mensen die er komen en de sfeer die er hangt. We zijn in de Caprice begonnen om vervolgens na nog wat andere clubs in de zee?! te eindigen. Nouja Suus en Mandy zijn de zee ingesprongen. En dan te bedenken dat we aan de kant van de Altantische Oceaan zitten die hier echt super koud is door de stromingen van de zuidpool! Stelletje gekken. Op zaterdag moest iedereen dan ook even bijkomen van de vorige avond. Dit hebben we weer lekker op het strand gedaan. 's Avonds zijn we dichter bij huis gebleven en weer naar club Hemisphere gegaan. Deze club zit in het gebouw tegenover ons appartement. Super handig want je kunt gewoon je bed in rollen! De volgende dag stond een bezoekje aan Robbeneiland op het programma. Een excursie waar je wel even stil van wordt. Wat hebben de mensen hier vroeger toch veel meegemaakt, ongeloofelijk. Wat dat betreft ben ik zo blij dat ik hier en nu leef! Hier werd ik wel even stil van..

Ondertussen ben ik alweer in mijn vijfde week beland, wat betekent dat ik er al bijna een maand op heb zitten. De tijd vlieg hier!

Dinsdagavond zouden we bij Mandy en Annemiek gaan eten. Doet Suus d'r schoen aan, hoor ik nog geen minuut later een harde gil! Zit er blijkbaar een kakkerlak in haar schoen! Ieeeeeeeeeeeeew! Wat nu? Daar stonden we dan allebei op de gang te gillen terwijl dat beest ondertussen vrolijk door ons appartement wandelde. Een toevallige voorbijganger bleek onze held! Hij heeft ons van dat vieze beest verlost! Misschien dat we toch even wat van die insectenspray moeten gaan aanschaffen voor het geval onze held er de volgende keer niet is.

Vrijdags heeft Pieter onze stagebegeleider Suus en mij meegenomen naar een van de vele golfclubs in Kaapstad, de River Club. Hier hebben we op de driving range een aantal balletjes geslagen en vervolgens op het terras een lunch genuttigd. En dat allemaal tijdens werktijd, hoe relaxt! 's Avonds zijn we samen met Annemiek en Mandy bij het Waterfront gaan eten. We waren daar nog nooit 's avonds geweest en wilde het Waterfront graag in het donker zien. Het is er lekker druk en ziet er gezellig uit met al die lichtjes.

Susanne had voor de volgende dag een uitnodiging gehad voor een gratis duikles. Ik ben toen lekker de stad ingegaan. Heb heerlijk van de Afrikaanse cultuur genoten. Fijn door de straten gewandeld en wat winkels bekeken. 's Middags had ik met Annemiek afgesproken om naar het strand te gaan en voor de avond stond er weer een braai op de planning. Dit maal waren we uitgenodigd door Renate, een meisje dat ik tijdens het stappen heb leren kennen. Het was een heel gezellige avond waar we weer veel nieuwe mensen hebben ontmoet. Zondag zouden we eindelijk onze auto krijgen, zodat we niet meer op de taxi aangewezen zijn. Na nog geen 5 minuten rijden stonden we stil midden op de Long street. Een vieze rare lucht en een hoop rook! Gelukkig ook twee mannen die ons geholpen hebben de auto naar de kant van de straat te duwen. Bleek later dat de koppeling doorgebrand was. Wat hebben wij ook een pech! Nu zitten we nog steeds zonder auto. Toen maar de taxi gepakt om met een wijntje in de hand de zon te zien zakken in de zee op de boulevard van Camps Bay.

Week 3: Klaar voor de start,.... af!

Maandag zijn we begonnen met afstuderen. Het bedrijf waar we de opdracht voor uitvoeren heet NBI New Business South Africa. We gaan een onderzoek uitvoeren op het gebied van subsidies en andere financiële ondersteuning voor Nederlandse projecten in Zuid Afrika.

Pieter onze begeleider hier in Zuid Afrika is een aardige man. Hij is Nederlands maar woont al een aantal jaren in Zuid Afrika. Ik weet niet of het daarom is, maar wat betreft werktijden etc. is hij heel flexibel. Dus dat is erg prettig.

Op de boven verdieping zijn twee andere bedrijven gevestigd. Daar hebben we ook weer wat Nederlandse studenten leren kennen en werden we meteen uitgenodigd om dinsdagavond naar de karaoke avond in de Dizzy's te komen (een kroegje in Camps Bay). Het was echt een ouderwets gezellige avond. Weer eens een keer wat anders dan telkens die club of andere onbekende muziek. We hebben tot in de late uurtjes staan dansen en natuurlijk meegezongen met alle bekende nummers. We hebben ons zelf nog maar even niet op het podium gewaagd, misschien volgende keer. De volgende ochtend viel het opstaan zwaar en kwamen we pas tegen half 1 aan op onze stage! Aiai een beetje erg laat en dat voor onze tweede dag! Nadat we Pieter verzekerd hebben dat we niet van plan zijn het een tweede keer zó bont te gaan maken, kon Pieter er wel een beetje om lachen.

Donderdagavond hebben we onze eerste echte Afrikaanse Braai gehad. We waren door Annemiek en Rachel uitgenodigd om bij hen te komen bbq-en. Lekker buiten gezeten met een wijntje en vlees op de braai. Wat een heerlijk leven heb ik toch!

De werkweek hebben we afgesloten met een etentje bij restaurant Mama Africa. Een erg toeristisch Afrikaans restaurant. Je kunt er (spring)bok, krokodil, struisvogel en vele andere aparte Afrikaanse gerechten eten onder het genot van een Afrikaanse live band. Ik ben voor een salade gegaan met een soort bok en voor de krokodil. Het eten was prima, de krokodil smaakt ongeveer hetzelfde als kip. Na het eten hebben we een hele tijd nagenoten van de Afrikaanse band. Wat konden die mannen zingen en dansen! Geweldige entertainment. Hier willen we zeker nog een keer naar toe!

Op zaterdag stond onze eerste surfles gepland. Samen met Annemiek en Rachel zijn we naar Muizenberg gereden. Daar mochten we ons eerst in onze wetsuits hullen. Ik kan je vertellen dat het niet meevalt om dat ding snel aan te krijgen. Vervolgens even voorstellen aan onze instructeur, een plank uitzoeken en op naar het strand. Na een korte warming-up en wat vocale uitleg moesten we gaan droog oefenen. Na een aantal keren de techniek geoefend te hebben zijn we het water ingegaan. Het was hartstikke leuk maar wel moeilijk. Het lijkt namelijk een fluitje van een cent, maar dat valt toch even tegen. Het blijven staan is me dan ook niet helemaal gelukt, maar ik ben wel weer een ervaring rijker. We hebben meteen met elkaar afgesproken om binnenkort weer te gaan, want ik moet toch een keer kunnen blijven staan! En op zaterdagavond gaan we natuurlijk ook weer op stap! Dit keer naar de club BangBang.

De volgende ochtend hebben we lekker uitgeslapen. Rond half 1 werden we door Rachel en Annemiek weer opgehaald om naar een lokale markt in Greenpoint te gaan. Heerlijk rondslenteren tussen de kraampjes vol met snuisterijen. Toen we het daar weer gezien hebben zijn we richting het Waterfront gegaan om daar lekker in het zonnetje op het terras te zitten en te genieten van de kunstjes van de zeehonden.

In vogelvlucht of toch niet..?

Ik ben nu al een aantal weekjes in Zuid Afrika en heb dus nog wat in te halen wat betreft mijn site. Ik heb ondertussen zoveel meegemaakt dat ik niet eens weet waar ik moet beginnen. Daarom begin ik maar gewoon helemaal in het begin.

Op 28 januari 2008 zijn Suus en ik begonnen aan onze grote reis naar het zuiden, met als bestemming Kaapstad (Zuid Afrika). Daar gaan we samen afstuderen, maar voordat we daarmee beginnen hebben we eerst twee weekjes om te acclimatiseren..

Dinsdagochtend 6.30 lokale tijd kwamen we in Kaapstad aan. We werden door Jeroen (van het stagebureau) naar ons tijdelijke onderkomen gebracht. Nadat we daar onze spullen gedropt hadden zijn we de stad maar eens gaan verkennen. Dit hebben we eerst te voet gedaan en later zijn we met de hop-on hop-off bus meegereisd. Gewoon een kwestie van in- en uitstappen waar je wilt. Een handige manier om snel veel te zien en ook om snel te verbranden! Tja, dat krijg je door onvoorbereid zonder zonnebrand of water op stap te gaan en boven in de bus pal in de zon te gaan zitten. We zagen er 's avonds dan ook uit als twee garnaaltjes.

De volgende dag zijn we naar het V&A Waterfront geweest. Een haven die tevens een toeristische trekpleister is met allerlei winkeltjes, restaurantjes en straatmuzikanten. Samen met Suus en Jelte Maarten (ook een stagiair) hebben we een catamarantocht gemaakt over de Atlantische oceaan om vervolgens lekker verder te relaxen op het strand van Cliftons. De avond hebben we zoals het hier in Afrika hoort afgesloten met lekker eten en een heerlijk wijntje op Long street en daarna hebben nog een cocktail gedronken in Rafikki's.

Donderdag en vrijdag stonden in het teken van huisvesting. We hebben in deze twee dagen een appartement geregeld midden in het stadscentrum van Kaapstad. Een groot en mooi ingericht appartement met ieder een eigen slaapkamer. Enig nadeel is dat we geen internet of balkon hebben, maar we hebben wel eindelijk een plek (en kamer) voor onszelf.

Vrijdag konden we er in elk geval in. Kom ik 's avonds net uit de douche, valt de stroom uit! In eerste instantie dacht ik dat ik dat zelf deed omdat ik precies op dat moment ook het lichtknopje omschakelde, maar de volgende dag bleek dat heel Kaapstad zonder stroom had gezeten. Dit zal vast en zeker niet de laatste keer zijn want er schijnen hier nogal veel problemen te zijn rondom de stroomvoorzieningen. Ik ben benieuwd..

Voor de zaterdag had het stagebureau 4exchange een mountainbike en wijntour in Stellenbosch gepland staan. Een super gezellige dag waarop we veel andere Nederlandse studenten ontmoet hebben. Na een korte kennismaking moesten we de fiets op en de bergen in. Een temperatuur van dik in de 30 graden en dan nog berg op moeten fietsen maakte dat Suus, ik en gelukkig ook nog een aantal andere studenten afgehaakt zijn. Dit vonden wij gewoon niet meer leuk, het leek meer op een straf dan een gezellig middagje fietsen. Dus lekker in de bezemwagen en genieten van de prachtige uitzichten. Wat is het daar mooi zeg! Na deze ‘relaxte' fietstocht hebben we een aantal wijnboerderijen aangedaan om de kunde van het wijnproeven onder de knie te krijgen. Dit bleek meer in ons straatje te passen! 's Avonds zijn we met bijna alle studenten in Kaapstad (in Long street) op stap geweest.

Zondag hebben we besteed aan het internetten in een internetcafé en lekker luieren om vervolgens samen met Annemiek (een Nederlands meisje) en haar huisgenoten mee uit eten te gaan. Ik heb toen voor het eerst in mijn leven Sushi gegeten! Het was een super mooi en gezellig restaurant (Beluga). De sushi was wel even wennen. Ik weet nog niet helemaal wat ik daar van vindt.

Week 2

De week begon alweer met dingen regelen. Auto huren, safari boeken en nog even een bezoekje gebracht aan ons toekomstige stageadres.

Dinsdagochtend om 11 uur konden we onze auto ophalen. Niet dus! Echt op z'n Afrikaans, alles gaat hier z'n gangetje. Stress kennen ze niet (dat is echt iets voor mij als stresskip) en de attitude is er dan ook een van het komt wel goed. Uiteindelijk werd het half 1 voordat we de auto kregen en de volgende uitdaging ons te wachten stond: Links rijden èn links schakelen! Iets wat geheel tegen je natuur in gaat. Maar gelukkig is het Afrika en iedereen in het verkeer doet maar wat (althans zo lijkt het). Na wat gestuntel zijn we eindelijk op weg met als doel Cape Point.

Die middag hebben we het hele schiereiland rondgereden met als hoogte punt Cape Point (het uiterste puntje van het schiereiland), kaap de goede hoop hebben we nog even overgeslagen. Het was echt een prachtige rondrit. Zoveel mooie uitzichten! Een aantal hoogtepunten op een rijtje:

• De Chapman's peak drive: een stuk weg door de bergen en langs de kust dat ook vaak voor autoreclames wordt gebruikt omdat het er zo indrukwekkend mooi is!
• Noordhoek beach, een super groot, mooi wit zandstrand
• Cape Point, het uiterste puntje van het schiereiland waar de twee oceanen samen komen, de zee woest op de rotsen beukt en de uitzichten fantastisch zijn.
• Boulders Beach waar de pinguïn kolonie huist.

Kortom weer een fantastische dag die zeker voor herhaling vatbaar is!

Woensdag 05.00 ging de wekker! Opstaan want we moeten om 08.00 bij Safari Park Aquila zijn (ongeveer twee uur rijden vanaf Kaapstad). Maar met zoiets leuks op het programma wil je wel vroeg opstaan! We werden daar vriendelijk ontvangen met een uitgebreid ontbijtbuffet. Vervolgens de Jeep's in en daar gingen we. We hebben (spring)bokken, buffels, neushoorns, zebra's, twee olifanten, giraffes en nijlpaarden gezien. Aquila is een van de grootste private game reserves in de buurt van Kaapstad maar valt in het niet bij een Nationaal Park (zoals Kruger). Van alle dieren zijn er maar kleine aantallen in het park te vinden en de leeuwen zitten nog in een apart gedeelte omdat ze anders binnen no time de hele populatie uitgeroeid hebben. Maar toch het is een heel aparte ervaring om deze dieren ‘los lopend' en van heel dichtbij te kunnen zien. Naderhand hebben we zelfs nog een tamme cheeta mogen aaien. Echt een super leuke ervaring. Dit maakte mijn Afrika beeld helemaal compleet!

Donderdag hebben we het wat rustiger aangedaan. We zijn na een autorit van ongeveer 2 uur eindelijk aangekomen bij blouwberg strand! Helaas waaide het te hard om hier lekker te relaxen. De terugweg ging overigens wat sneller, na een kwartiertje waren we alweer thuis! Ja, de borden hier in Zuid Afrika zijn niet altijd even duidelijk en staan bijna na de afslag in plaats van ervoor! Vrijdag zijn Suus en ik samen naar Stellenbosch gereden om dit mooie pittoreske dorpje te bezichtigen en 's avonds waren we uitgenodigd in het studentenhuis in Blauwberg.

Op zaterdag hebben we, samen met Annemiek en Stephanie, opnieuw het schiereiland rondgereden. Deze keer hebben we ook Kaap de Goede Hoop aangedaan. Het was net zoals de vorige keer een leuke dag. We dachten ook nog een walvis te zien (ondanks we weten dat dit niet hét seizoen is) maar helaas na enkele minuten van oooh's en aaah's bleek het een rots te zijn. Volgende keer beter! Op de terugweg zijn we gestopt bij Cliftons 4th beach. Daar bleek een strandconcert te zijn waar heel Kaapstad volgens mij aanwezig was! Het was super druk met auto's op de weg en mensen op het strand. Iedereen lag heerlijk op een dekentje, koelbox met allerlei lekkers mee, te genieten van het concert. Wij waren helaas niet zo goed voorbereid maar hebben het toch erg naar ons zin gehad. 's Avonds zijn we op stap geweest in de Hemisphere. Een club op de 31^ste verdieping van de ABSA Bank. Wat een uitzicht! Echt super gaaf.

De volgende dag liet het weer ons in de steek, het regende! Regen in Afrika? Is dat normaal? Nou en of zo bleek. Van de locals hoorde we dat niets zo onvoorspelbaar is als het weer in Kaapstad. We hebben de dag dan ook doorgebracht in een van de grootste winkelcentrums van Kaapstad ‘Canal walk'. Op de terugweg hebben we ook nog Kasteel de Goede Hoop bezocht. Een interessante plek waar je veel over de historie te weten komt.

Dit waren mijn eerste twee weken Afrika in vogelvlucht... Althans dat was de bedoeling, maar telkens als ik eenmaal begin te typen kan ik bijna niet ophouden zoveel heb ik al gezien, gedaan en meegemaakt. De komende weken wordt het misschien wat rustiger omdat vanaf maandag het afstuderen begint. Misschien ga ik dan pas echt beseffen dat ik hier de komende 5 maanden ga verblijven, want dat dringt nu nog niet door!

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Caroline