Maandagochtend zijnSuus en ikweer opnieuw naar het Department of Home Affairs geweest voor ons visum. En het is verlengd, we mogen blijven! Gelukkig ging het vandaag wat sneller dan de vorige keer. Woensdagavond zouden we weer een nieuwe auto krijgen. Maar 's avonds om 21.00 uur was er nog steeds geen auto te bekennen. Wij bellen, krijgen we een smoesje te horen, maar volgens mij waren ze ons gewoon weer vergeten! Maar morgen zouden we hem zeker krijgen. Gelukkig bleek het dit keer wel waarheid te zijn, maar nu hadden ze een verkeerde auto bij! Maargoed wij wilde toch echt een auto hebben, dus dan deze maar. Diezelfde avond zijn we naar Camps Bay gereden om na de stage even lekker uit te waaien op het strand. Op de terugweg horen we ineens een rare piep en ineens staat de auto weer stil! Het zal toch niet waar zijn...Het leek wel of het ons niet gegund was. We kregen de auto niet aan de praat, hadden niet genoeg geld bij voor de taxi en amper genoeg beltegoed! Uiteindelijk na ongeveer 20 minuten stil te hebben gestaan, lukte het ineens om de auto weer aan de praat te krijgen. We weten nog steeds niet wat het nu was, maar waarschijnlijk stond het alarm nog op een verkeerde stand. We hebben namelijk zo'n oude auto die een choke heeft en daarnaast nog verschillende knopjes die je moet indrukken voordat je hem kan starten. Gelukkig zijn we die avond heelhuids thuisgekomen en hebben we meteen een les geleerd dat we altijd wat geld voor de taxi meemoeten nemen en beltegoed voor noodgevallen!

Voor vrijdag op zaterdagnacht stond een overnachting in de grootste township van Zuid Afrika, Khayelitsha, op het programma. In Kaapstad wonen ongeveer 3 miljoen mensen waarvan er ruim 2 miljoen in een township wonen. Deze bestaan voornamelijk uit huisjes van golfplaten, hout en ander bij elkaar geraapt materiaal, maar soms ook gewoon uit stenen huizen. Van te voren kregen we allemaal cowboy en indianen verhalen te horen over verkrachtingen, overvallen, moorden, luizen en andere enge beesten. Wij vonden toch echt dat we dat zelf moesten gaan ondervinden en hebben toch doorgezet! Vrijdagavond werden we opgehaald door de man van Vicky. Zij is de eigenaresse van Vicky's Bed and Breakfast. Het was erg apart om daar als blanke in een township te komen. We zaten in sectie C. Een redelijk goed en veilig gedeelte van de township. Iedereen in dit gedeelte heeft elektriciteit en de meeste mensen hebben ook zelf water of delen dit met de buren. Het huis waar we terecht kwamen was naar de maatstaven erg groot en schoon, maar deze mensen hebben dan ook een inkomen met hun B&B. We kregen er eten en werden 's avonds door de kinderen met zang en dans vermaakt. De volgende ochtend kregen we een soort brinta pap, die ik als enige wel lekker vond. Daarna hebben we samen met Vicky een wandeling gemaakt door de township. Erg indrukwekkend, wederom besef je weer hoe goed je het eigenlijk wel niet hebt. Je zou zo al je geld aan deze mensen willen geven, maar helaas schieten zij daar ook niks mee op. Dit is nou eenmaal hun leven en ze weten niet beter. Na deze tour hebben we ook nog een korte tour met de auto gehad en zijn we naar een opvangproject voor weeskinderen geweest. Eenmaal weer thuis in het appartement waren Suus en ik er allebei stil van. Die middag zijn we weer met z'n alle naar het strand van Camps Bay geweest om daar nog eens na te genieten van dit indrukwekkende avontuur. 's Avonds zijn er een aantal mensen komen eten en zijn we op stap geweest in Long street.

Zondag stond het summer sunset concert van Goldfish op het programma. De summer sunset concerts in Kirstenbosch zijn erg geliefd bij zowel de lokale bevolking als de toeristen. Iedereen neemt een koelbox met lekkere hapjes en drankjes mee en gaat samen met vrienden, familie of andere bekenden genieten van de muziek. De concerten vinden plaats in de Botanische tuinen van Kirstenbosch. Een super mooie groene, kleurrijke omgeving. Ik wil hier zeker nog een keer naar toe, maar dan om gewoon door de tuinen te wandelen. Het concert was ook echt super leuk. Goldfish is een populaire Afrikaanse band. Het is een soort jazz in combinatie met club-achtige stijl. En op deze manier komt er ook weer een einde aan mijn zesde week in Kaapstad.